Merhaba sevgili arkadaşım,
Yıllar o kadar hızlı geçiyor ki inanamıyorum… Neredeyse her yıl buna benzer bir konuşmayla başlarım Noel girişine ama koca bir yılın, hatta sekiz yılın geçmesine gerçekten hayret ediyorum.
4. yaş günümü kutladığım bir önceki yazımda bu yola nasıl geldiğimi ve blog yazmaya nasıl başladığımı anlatmıştım. Bu makaleden sonra, yazdıklarım ve eylemlerim, bir zamanlar benim gibi işlerinden mutsuz olan birçok kadına ilham kaynağı oldu. İşini bırakıp aşçılık okuluna gidip aşçılığı meslek edinenler olduğu gibi, işini bırakmadan güçlenip okula başlayanlar da oldu.
Ayrıca sadece blog yazarak yeni bir ortam kazanan ve birçok kadına yardım eden yeni blogcular doğdu. Bazıları mutfak sırlarını blog servisinde yazmaya ve tariflerini milyonlarca insanla paylaşmaya devam ederken, bazıları yuvadan uçup kendilerine yeni bloglar oluşturdu. Hepsiyle gurur duyuyorum.
4 yıl önce başvurduğum bursun blogum aracılığıyla kabul edilmesi, yarım burs alamamış olmam ama ödeyecek param yokken çıldırıp kredi çektim ve tüm parayı eğitime yatırdım. .Tabii ki her şey başladı.
Sonra, tıpkı bir Oğlak gibi, her üzücü, sinir bozucu veya stres yaratan olayı daha çok çalışmak için bir itici güç olarak kullanmayı öğrendim. Bulduğum en iyi ilaç çalışmak ve tekrar çalışmaktı. Sonuç olarak ikinci eğitimim olan Pastacılık ve Fırıncılık’ı burslu olarak sürdürdüm.
Tabii ki bu iş sadece okula gitmek değildi. Çünkü hayat devam etmeli… Ayrıca çeşitli markalarla offline ve online projelerde içerik üreticisi veya danışmanı olarak çalışmaya devam ettim.
Şimdi geriye dönüp baktığımda iyi ki bu sıkıntıları, sıkıntıları yaşamışım diyorum. Asla olduğum kişi olmayacağımı biliyorum ve elimden geldiğince öğrenmeye ve sizinle paylaşmaya devam edeceğim.
Umarım sevginiz ve desteğiniz her zaman benimle olur.
Büyük aşk …
Not: Yazıyı yazdığım gözleme hamuru bu tarife göre hazırlanabilir.
Diğer gönderilerimize göz at
[wpcin-random-posts]